ایجاد ارتباط و نشان دادن احترام:
خود را کامل معرفی کنید: با معرفی خود و نقشتان شروع کنید، نام بیمار مورد نظر را تأیید کنید و از عناوین مناسب استفاده کنید.
مثال:
“Good morning, Mrs. Smith. I’m Dr. Jones, one of the cardiologists here.”
گوش دادن فعال را نشان دهید: از نشانه‌های کلامی و غیرکلامی استفاده کنید تا نشان دهید که به طور فعال درگیر مکالمه هستید.
مثال:
“I see…” , “Go on…” , “Tell me more…” (همراه با تکان دادن سر و حفظ تماس چشمی)
از زبان همدلانه استفاده کنید: احساسات و نگرانی‌های بیمار را تصدیق کنید.
مثال:
“It sounds like you’ve been going through a difficult time.”
مثال:
“I can understand why you’re feeling anxious.”
جمع‌آوری اطلاعات و شفاف‌سازی نگرانی‌ها:
سوالات را به شیوه های مختلف بپرسید: بیماران را تشویق کنید تا اطلاعات دقیقی در مورد نگرانی‌های سلامتی خود ارائه دهند.
مثال:
“Can you describe the pain you’ve been experiencing?”
مثال:
“How has this condition been affecting your daily life?”
درک و برداشت خود را تأیید کنید: نگرانی‌های بیمار را خلاصه و بازنویسی کنید تا از صحت آنها اطمینان حاصل کنید.
مثال:
“So, if I understand correctly, the pain is worse at night and you haven’t had any relief from over-the-counter medications. Is that right?”
به دنبال شفاف سازی باشید: سوالاتی بپرسید که درک عمیق تری از وضعیت بیمار به شما می دهد.
مثال:
“Can you tell me more about what you mean by ‘dizzy’?”
مثال:
“When you say the pain is ‘sharp’, can you describe what that feels like?”
توضیح واضح اطلاعات پزشکی:
از بکارگیری اصطلاحات تخصصی خودداری کنید: از زبان واضح و جملات مختصر استفاده کنید و از اصطلاحات تخصصی پزشکی یا اصطلاحات فنی خودداری کنید.
مثال:
به جای گفتن “You have a myocardial infarction.” بگویید “You’ve had a heart attack.”
از وسایل کمک بصری استفاده کنید: نمودارها، جداول و مدل‌ها می‌توانند درک را افزایش دهند، به خصوص برای شرایط پیچیده پزشکی.
برداشت خود را بررسی کنید: به طور مرتب تأیید کنید که بیمار اطلاعات را درک می‌کند.
مثال:
“Does that make sense to you?”
مثال:
“Do you have any questions about what I’ve explained?”
توانمندسازی بیماران در تصمیم گیری مشترک:
گزینه‌ها را به وضوح ارائه دهید: گزینه‌های درمانی، از جمله مزایا و خطرات احتمالی، را به روشی واضح و بی‌طرفانه بیان کنید.
مثال:
“There are a few different approaches we can take. We can discuss each one and decide together what’s best for you.”
به استقلال بیمار احترام بگذارید: حق بیمار را برای تصمیم‌گیری آگاهانه در مورد مراقبت‌های خود تصدیق کنید.
مثال:
“Ultimately, the decision is yours. I’m here to provide you with the information and support you need.”
بیمار را تشویق به پاسخگویی کنید: بیماران را تشویق کنید تا به طور فعال در فرآیند تصمیم گیری شرکت کنند.
مثال:
“What questions do you have about the treatment options?”
مثال:
“Do you have any concerns about the potential side effects?”
پایان مشاوره و برنامه‌ریزی مراحل بعدی:
نکات کلیدی را خلاصه کنید: نکات اصلی بحث و برنامه توافق شده را خلاصه کنید.
مثال:
“So, today we’ve discussed your symptoms, reviewed your test results, and talked about the treatment options. We’ve agreed that the next step is to…”
اطلاعات کتبی ارائه دهید: بروشورها، جزوات یا منابع آنلاین را برای تقویت اطلاعات مورد بحث ارائه دهید.
پیگیری روند درمان را برنامه ریزی کنید: یک قرار ملاقات بعدی تعیین کنید یا دستورالعمل‌های واضحی برای تماس در آینده ارائه دهید.
مثال:
“I’d like to see you again in a month to monitor your progress. Please call the clinic if you have any questions or concerns before then.”
بررسی عبارات بلااستفاده و جایگزین آنها:
بنابراین، با گنجاندن این استراتژی‌ها و عبارات در مکالمه خود، می‌توانید روابط قوی تری با بیمار ایجاد کنید، ارتباط را بهبود بخشید و در نهایت به نتایج سلامتی بهتر کمک کنید.
تمرین لغات کاربردی اسپیکینگ oet:
در هر یک از سوالات این تمرین اشاره شده که بیمار با چه علائم یا شرایطی به شما مراجعه کرده است. به عنوان یک پزشک و با توجه به مطلب آموزشی که بالاتر خواندید، گزینه مناسب را برای پاسخ به بیمار انتخاب کنید.
